Beaches, palaces and loats of schoolwork

Ik ging naar India met het idee dat ik lekker relaxed kon doen. Ik hoef hier tenslotte niet te werken, geen bestuurszaken te doen, niet 2 maar 1 studie te volgen en geen huishoudelijke taken uit te voeren. Mijn plan voor India was: een paar uur naar school gaan, wat voor de studie doen, lekker uit eten, wat relaxen, beetje feesten, leuke tripjes en voor de rest vooral niet al te veel uitvoeren. Helaas is dit toch anders uitgepakt. We zijn ondertussen 5 weken in India en volgen ruim 4 weken lessen. Wie denkt dat Indiërs lui zijn of weinig uitvoeren zit er volledig naast. Alles gaat hier in een hoog tempo en het draait vooral om de kwantiteit en minder om de kwaliteit. Wat voor mij een enorme struggle is aangezien ik een enorme pietje precies ben en er niet van houd om half werk te leveren. Van maandag tot vrijdag zit ik meestal van 9u sochtends tot 10u ‘s avonds aan de studie. Tussendoor eet ik snel wat en rond een uur of 11/ half 12 ben ik zo kapot dat ik m’n bed in duik. Afgelopen donderdag heb ik zelfs tot 1:30u doorgewerkt om de volgende dag een deadline te halen. In Nederland heb ik dit echt nog nooit gedaan, daar werkte ik tot max 9 uur en dan was het sluss. Echter hoor ik van de meiden hier in India dat ze vaak tot een uur of 3/ 4 aan de studie zitten.

De manier van werken is ook heel anders. In Nederland moet alles zoveel mogelijk digitaal ingeleverd worden, maar hier moet je alles uitknippen opplakken en met de hand de tekst erbij schrijven. Ook moet ik veel tekenen en schilderen. Zelf vind ik dit wel leuk, alleen kost het wel veel tijd.

Door de weeks is het dus vrij zwaar, maar de meiden in de klas en de weekenden maken een hoop goed. We zijn namelijk de afgelopen 2 weekenden naar andere plekken in India geweest. Het eerste weekend zijn we naar Mysore geweest. Na eerst bij het verkeerde busstation te zijn afgezet besloten we maar met de taxi richting Mysore te gaan. Hier aangekomen was het eerste wat ons opviel de rust en de stilte. Bangalore is een grote hectische stad, waar het nooit stil is. Zelfs savonds in onze kamer horen we verkeer, honden blaffen en mannetjes of fluitjes blazen. Ik had de stilte nooit gemist, maar het is dan toch opeens heel fijn als het er is.

We hadden voor 2 dagen twee tuktuks tot onze beschikking. Deze reden ons door de stad en wiste de beste plekjes voor ons te vinden. Zo zijn we naar een tempel geweest, een soort van grote buffel, een aromatentje, leuke winkeltjes en gegeten bij lokale tenten. Maar waarvoor iedereen naar Mysore komt is het paleis. Eerst waren we overdag langs gegaan en het is echt supermooi, zowel van buiten als van binnen. Savonds gingen we nogmaals langs, omdat het dan voor een half uur met allemaal lichtjes is versierd. Echter waren wij hier (en ook bij de tempel) een grotere attractie dan de bezienswaardigheid waar we heen gingen. Elke vijf meter werd wel gevraagd of iemand met ons op de foto kon. Ook vonden mensen het heel gewoon om continu foto’s van ons te nemen zonder het te vragen. Opzich stoor ik me er niet aan, aangezien het maar voor 2 dagen is. Maar ik kan me nu wel voorstellen dat alle beroemdheden (ja zo voelde ik me een beetje) hier helemaal gek van worden.

Het tweede weekend zijn we met een groot gedeelte van de klas richting Gokarna gegaan. Dit is een plaatsje aan het strand. We zouden om 22:00u vertrekken met een privébus. Wij zaten daar heel netjes om 22:00u, maar zoals altijd in India begint alles iets later dan afgesproken. Uiteindelijk vertrokken we rond 00:00u… Dit is ongeveer hoe het hele weekend was en eigenlijk altijd is in India. Wij raken hier al aardig aan gewend en komen ondertussen 5/10 min te laat in de klas. Maar alsnog zijn wij meestal een van de eerste die er zitten…

Na een busrit van 14 uur kwamen we aan op bestemming. Het tij stond echter zo hoog dat we door de zee moesten lopen. Helemaal zeiknat kwamen we aan bij onze kamer. Hier hebben we ons eerst opgefrist en vervolgens hebben we de rest van de dag vooral in de Zee doorgebracht. Veel van de meiden kunnen hier niet zwemmen en voor een paar was het ook de eerste keer dat ze de zee zagen. Dus het was wel heel leuk om te zien hoe blij ze waren in de zee en hoe ze ervan genoten.

De volgende dag zijn we naar een ander strand gelopen, dit was een stuk mooier (lees: geen afval). Ook lopen er koeien rond op het strand. Wat ik erg grappig vond, totdat ik midden in een koeienvlaai stond. Ik ben zoiezo een beetje een kluns hier in India, want je moet constant op letten waar je loopt. Dit doe ik dus niet, meestal omdat ik teveel klets, wat als gevolg heeft dat ik constant m’n teen stoot of struikel over dingen.

Na elk weekend ben ik toch blij om weer ‘’thuis’’ te komen. Zo begint het hier al echt te voelen. Ik verlang zelfs naar m’n keiharde hostelbed als ik een weekend weg ben. Ook heb ik ondertussen een groepje vriendinnen uit de klas en begin ik steeds meer mensen hier te kennen op school. Ook in de winkels herkennen ze ons allemaal (wat opzich niet moeilijk is, aangezien we de enige blanken zijn). Maar wat leuk is, is dat ze ons allemaal gedag zeggen in de winkel en naar ons zwaaien als we binnenkomen. Dit doen ze alleen bij ons, aangezien het niet gebruikelijk is in India om hallo of doei te zeggen in een winkel als je binnenkomt of gaat. In het begin werden we daarom vaak keihard genegeerd als we dit deden. Ook krijg ik ondertussen Hindi lessen van m’n klasgenoten. Wat vooral erg grappig is voor hen. Als je namelijk een klein ding anders zegt, dan zeg je compleet het verkeerde woord. Zo heb ik al een keer motherfocker gezegd in Hindi tegen een klasgenoot, terwijl ik een gerecht wilde uitspreken… Maar ik weet al aardig wat zinnen en hoop over 4 maanden het enigszins te kunnen verstaan. Al wordt dit nog een hele klus, want ze spreken echt heel snel.

Dit weekend hebben we heerlijk een weekendje in Bangelore, even bijkomen en gewoon chillen. Gister zijn we wezen shoppen voor een Sarie. We hebben namelijk komende week een bruiloft in het zuiden van India! Het is nog een heel gedoe om zo’n Sarie te kopen, want ze hebben zoveel stijlen en zoveel kleuren. Bij de eerste paar winkels wist ik gewoon niet waar te kijken en moest ik vooral wennen aan zoveel kleur, blingbling en goud. Maar uiteindelijk zijn we allemaal geslaagd! Nu moeten we nog leren hoe we het moeten draperen en hoe we ermee moeten lopen. Zo’n Sarie is namelijk gewoon een stuk stof van 5 meter die je om je heen slaat op een bepaalde manier. En dan zit er nog een topje bij. Deze wordt helemaal op maat gemaakt. Op de terugweg van het winkelgebied vroeg de tuktuk driver of ik wilde leren om tuktuk te rijden. Dus ik heb vandaag in een van de tuktuks gereden, supergrappig om te doen!

Zoals jullie lezen heb ik het wel aardig naar m’n zin en vliegt de tijd voorbij. Wat door de weeks positief is, maar in de weekenden niet… Maar ach dat was in Nederland ook zo. Al zal ik nooit meer klagen over hoe dingen geregeld zijn in Saxion. En denk ik echt dat we heel veel geluk hebben met de manier van lesgeven in Nederland. Ik zal na volgende week weer wat foto’s uploaden zodat jullie op die manier ook een beetje mee kunnen genieten!


Liefs uit India!