Family time

Om kwart over drie ’s nachts ging m’n wekker af. Half slapend ging ik samen met Eva naar het vliegveld. Eva vliegt namelijk richting de Andaman eilanden en ik ging Alinda en Richard ophalen! Ik wist dat ze een half uur vertraging hadden en checkte in de auto of het hierbij was gebleven. Dit had ik beter wat eerder kunnen doen, want de vertraging had zich uitgebreid tot anderhalf uur. Dus dat werd lekker lang wachten op het vliegveld. Eva vergezelde me het eerste half uur, maar moest daarna door de douane. Dus er zat niets anders op dan een beetje te zitten, rondjes lopen een wc bezoekje te brengen en een heel vroeg ontbijt te eten. Langzaam kwam de zon op en ging ik een goed plekje zoeken tussen alle mannen met naambordjes. Ook ik had een naambordje, al was het ietwat overbodig, maar ik vond het wel een leuk gebaar. Opzich was het best vermakelijk om mensen naar buiten te zien lopen opzoek naar hun naambordje. Sommige liepen 3x langs en keken vrij chagrijnig aangezien die van hun er niet tussen zat. Zo moet ik er ook uit hebben gezien toen ik aankwam… Langzaam verlieten steeds meer bordjesmannen het hek en werd het wachten een beetje saai, maar om half 7 kwamen ze eindelijk naar buiten! Na een grote knuffel gingen we op weg naar het hotel om daar een paar uurtjes bij te slapen.

Na wat uurtjes slaap en een groot stuk taart liepen we richting NIFT zodat ze konden zien waar ik de afgelopen maanden gebikkeld en gewoond heb. Vervolgens namen we een riksja naar Cubbonpark. Wat erg grappig was, was dat ze erg enthousiast en verbaasd waren over dingen die voor mij ondertussen de normaalste zaak van de wereld zijn. In Cubbonpark was het lekker stil en zag je vele gezinnen spelletjes spelen in het gras. Het voelde een beetje aan als het vondelpark, alleen dan met meer afval. Na de rust nam ik ze mee naar de drukte van Commercialstreet. Dit zijn allemaal kleine straatjes met Indische winkeltjes. Doordat we nog niet veel hadden gegeten, de drukte en de hitte werd het allemaal een beetje wazig voor m’n ogen. Half rennend en bijna aangereden liepen we richting de donutzaak zodat ik daar even kon zitten en wat kon eten. Normaal houd ik niet van Donuts, maar deze was heerlijk. Na nog wat gezeten te hebben konden we er weer tegenaan. We liepen nog wat straatjes en winkeltjes in, waarna we het wel welletjes vonden en weer teruggingen naar het hotel om daar een hapje te eten.

De volgende dag gingen we richting het Nationale park van Bangalore. Hier kan je een safaritocht maken, naar de dierentuin en een vlindertuin bezoeken. We begonnen met de safaritoer! Met camera’s in de aanslag stapte we in de bus in de hoop wat dieren te kunnen spotten. Onderweg kwamen we beren, reeën, olifanten, tijgers en leeuwen tegen. Nu klinkt dit alsof we echt een geweldige safaritoer hebben gehad, maar eigenlijk viel het een beetje tegen. Je reed elke keer door een hek naar een groot stuk land waar dan een bepaald diersoort leefde. Het was dus niet dat we zoveel geluk hadden om al die dieren te zien, het was meer een soort opgezet groot park. Dus het echte avontuurlijke safarigevoel ging aan ons voorbij, maar we mogen niet klagen, want we kregen wel waar voor ons geld.

Na de safaritour gingen we naar de dierentuin. Een dierentuin in India is al even chaotisch als de rest van India. Mensen lopen met pannen en borden met zelfgemaakt eten, soms ligt er opeens ergens een vuilnisbelt, een loopstructuur is er ook niet echt en naast de officiële ingang zit een groot gat in de muur waar de mensen naar buiten lopen. Na hier een rondje te hebben gelopen eindigden we in de vlindertuin. Deze was wel heel mooi, met vele mooie bloemen en kleurrijke vlinders.

Omdat ik zelf heel veel zin had in westers eten en Richard nog niet heel goed tegen pittig eten kan, besloten we om bij Ice & spice te eten! Dit is een vet lekker restaurant met veel westers eten voor weinig geld. Hierna wilde ik als verassing voor Richard naar een van de vele Bierbrouwerijen in Bangalore gaan. Helaas begon het uit het niets te stortregenen. Meestal zijn dit buitjes van 5 a 10 minuten, maar deze keer duurde het een dik halfuur. Ondertussen waren we zo koud dat we besloten om morgen naar een bierbrouwerij te gaan.

Dit bleek een goede beslissing te zijn, want in het hotel aangekomen werd ik goed ziek. Ik had al wat buikpijn, maar deze werd steeds erger. Niet veel later zat en hing ik boven de wc. Na 2 uur lang ongeveer constant in de badkamer te hebben doorgebracht, de stukken kip en paprika zelfs uit m’n neus kwamen en ik zo slap als een rietje was vond ik het wel genoeg. Dus nam ik een immonium, die kon ik gelukkig wel binnenhouden en hielp erg goed. De volgende ochtend hoefde ik gelukkig niet meer over te geven. Wel had ik nog diarree en was ik enorm slap. Dus in plaats van leuke dingen doen hebben we de gehele dag (min uitstapje naar mijn kamer om schone kleren op te halen, waarna ik het gevoel had dat ik de mount everest had beklommen) in de hotelkamer doorgebracht. Ik wilde Richard en Alinda een heleboel laten zien van India, maar dit stond niet op m’n lijstje. Toch was ik wel heel blij dat ze er waren, want als ik alleen was geweest weet ik niet hoe ik de avond was doorgekomen.

De volgende dag ging het al iets beter, al was ik nogsteeds niet topfit. Dit maakte echter niet heel veel uit, want vandaag moesten we 4 uur in de auto zitten om naar Mysore te gaan! Dus ik kon lekker zitten en slapen. In Mysore aangekomen viel ons hotel wat tegen, het stond net op het randje tussen een normale en een achterbuurt. Omdat rondom het hotel ook niet veel leuke eettenten zaten, besloten we om met de riksja naar het paleis te gaan. Ik wist van de vorige keer dat hieromheen een leuke buurt zat meerdere eettenten. Onze timing was precies goed, want alle lampjes van het paleis waren aan! Ook vonden we niet veel later een lekker restaurant.

Eenmaal terug in het hotel zaten we wat kaartpelletjes te spelen, toen ik opeens allemaal bedbugs op m’n bed zag! Heel smerig, dus snel van kamer gewisseld. Nadat we de bedden in deze kamer grondig hadden onderzocht gingen we wat onwennig slapen. De volgende ochtend werden we al vroeg wakker van veel geschreeuw en lawaai. Blijkbaar zit ons hotel boven een scootermaker en iets van een zagerij. Na nog wat proberen te slapen stonden we op en bekeken we vandaag het paleis bij dag en zijn we naar een zandmuseum geweest.

Na nog een nachtje in dit hotel waren we blij dat we naar het volgende hotel konden. Alinda had namelijk als verassing voor de laatste avond in Mysore een kamer geboekt in een mooi resort met zwembad! Dit was superfijn, nu had ik echt een beetje vakantiegevoel. Helaas werd Richard vandaag ziek, dus die heeft bijna de gehele dag in bed en op de wc doorgebracht. Alinda en ik hadden ondertussen een Chocolademassage en scrub genomen. Erg leuk om te doen! Maar ook onwennig, want echt je gehele lichaam (lees borsten en kont) worden ook gemasseerd en ingesmeerd met chocola. Ik was echt totaal bruin, erg grappig om te zien. Na alles eraf te hebben gewassen rook ik heerlijk en was m’n huid zo zacht als een babybibs!

Na een nacht in een heerlijk zacht bed in een stille omgeving was het alweer tijd om afscheid te nemen van Alinda en Richard. Zij gaan nog 2 weken door de rest van Zuid- India reizen en daarna nog een weekje op de Maledieven doorbrengen. Ik daar en tegen moet maandag weer de schoolbanken in. Hier heb ik dus alles behalve zin in en ben dan ook een tikkeltje jaloers op ze.

Vorige week schreef ik nog dat ik voorlopig niet naar huis wil, maar nu wil ik het liefst morgen een vliegtuig naar Nederland pakken. Na zo’n week met m’n zus merk ik pas hoe erg ik dat vertrouwde gevoel mis. Hoe graag ik gewoon weer normaal over straat zou willen zonder aangestaard te worden of zorgen te hoeven maken over wat ik kan dragen zonder dat ze me nog meer aanstaren. Hoe graag ik gewoon weer die relaxedheid wil van even een drankje doen op de oude markt in Enschede, een filmpje te kijken op de bank of gewoon een wijntje te doen met vriendinnen. Dat ik niet hoef op te letten met alles wat ik zeg en doe. Maar ik wist dat ik dit gevoel zou krijgen nadat Alinda en Richard verder gaan reizen. Ik moet hier nu gewoon even doorheen en voor je het weet schrijf ik m’n volgende blog weer dat ik tekort aan tijd heb hier in India.

Heel veel liefs uit India