beaches, party's and business

Uiteindelijk ben ik negen dagen in Goa gebleven. In het hostel was een grote groep met mensen die alleen reizen, waardoor ik een grote vriendengroep had. De ene dag ging ik met twee jongen op scooters rondrijden en de volgende dag ging ik met een aantal naar een strand dichtbij. In de avonden was er altijd wel een activiteit. Zo was er een avond een barbecue, zijn we naar een bar gegaan waar werd gejamd door een van de originele hippies die Goa hebben ontdekt, ben ik naar een sidetrance party geweest etc. De laatste twee dagen in Goa was het overdag zo warm, dat ik in de schaduw me al dood zweette. Dus ben ik vooral in het water geweest en heb ik in de schaduw zo stil mogelijk gezeten haha.

Op de 17e stond mijn vlucht geboekt naar Delhi. Hier zou ik weer bij mijn vriendin verblijven. De 18e was een grote beurs voor handgemaakte spullen in Delhi. ’s Ochtends kon ik met een shuttlebus naar de beurs toe. Hierin ontmoette ik Dominique, een Australiër die in Tanzania woont en reisleider is. Hij ging ook voor het eerst naar de beurs toe en we wisten niet exact wat te verwachten. Eenmaal aangekomen waren we diep onder de indruk, het was supergroot en heel goed georganiseerd. Voor uren liepen we door verschillende hallen, waarin allemaal kleine en grote showrooms in stonden. Het was een beetje hetzelfde als loods5. Alleen kon je (gelukkig) hier niets kopen, anders was ik met volle tassen thuis gekomen. Na 6 uur rondlopen waren we allebei kapot, hadden we ruim 10 tot 20 visitekaartjes bemachtigd en vonden we het goed voor de dag. Ook al hadden we (kwamen we op het laatste moment achter) de hele eerste verdieping niet gezien.

De dag erna zou ik eigenlijk een dagtrip maken naar de Tasj Mahal, alleen konden m’n vrienden allemaal een voor een niet. Ook de vriendin waarbij ik verbleef kreeg op zaterdag te horen dat ze op zondag moest werken. Dus ging ik naar de Indian Design beurs. Deze beurs was totaal anders dan de vorige dag. De rijke Indiërs komen hier om mooie en dure spullen voor hun huis uit te zoeken. Het was dus niet zozeer nuttig voor mijn bedrijf, maar wel mooi en indrukwekkend om te zien.

’s Avonds was er opeens harde muziek en trommels, dus ging ik buiten kijken. Er was een bruiloft aan de gang. Er was een stoet trommels en dansende mensen, met achteraan een man op een wit paard. Deze man was op weg naar zijn toekomstige bruid. Hier in India wordt je dus letterlijk opgehaald door je prins op het witte paard als je gaat trouwen!

Op maandag wilde ik weer naar de eerste beurs gaan om nu ook de eerste verdieping te bekijken. Eenmaal aangekomen op het pick- up point van de shuttlebus, kwam ik erachter dat de bus die ik wilde nemen niet meer reed omdat het de laatste dag is van de beurs was. Dus liep ik terug naar het huis, 20 minuten later kwam ik met een hoofdpijn terug bij het huisje. Delhi is zo druk en er is zoveel lawaai. Zelfs als je binnen zit hoor je constant getoeter, geblaf en geschreeuw. Iets wat ik niet zal missen als ik hier weg ben. Later op de dag ben ik met een taxi richting de beurs gegaan en heb ik nog een groot aantal visitekaartjes bemachtigd. Op de terugweg leerde ik een meneer kennen die me hielp met het uitzoeken van mijn ticket naar Agra. Zodat ik er de volgende dag met de trein heen kon. Uiteindelijk boekte hij zelfs mijn ticket. Ik had alleen groot geld en kon hem niet betalen. Dus zo kreeg ik opeens een gratis treinticket naar Agra.