beautifull Sri lanka

Vanuit Ella vervolgde ik mijn reis samen met Ce, een andere Nederlandse, naar Haputale. Vandaag gingen we niet met de bus, maar met de trein! Deze treinrit staat bekend als een van de mooiste treinritten op de wereld, dus ik keek ernaar uit. Er was ons gezegd dat het ongeveer twee uurtjes rijden was richting Haputale, maar na een uur kwamen we er op het laatste moment achter dat we er al waren. Snel pakte we al onze tassen bij elkaar en stapte we uit. Haputale staat bekend om de Lipton Seat, dit is het uitkijkpunt waar meneer Lipton altijd stond om te zien hoe alles ging op zijn theevelden. Met een tuktuk reden we al zigzaggend door de theevelden richting dit uitkijkpunt. De laatste 1,5 km besloten we om zelf te lopen, maar hoe langer we liepen hoe mistiger het werd. Helaas zagen we daarom op de top niet veel meer een dikke mistlaag. Gelukkig hadden we op de weg ernaartoe al vele mooie uitzichtpunten gezien, dus het was alsnog het ritje waard.

Omdat ik de trein erg leuk vond en het volgende stuk van de treinrit ook mooi zou zijn, besloot ik om de volgende dag de trein richting Kandy te pakken. Ik moet zeggen de treinrit was erg mooi, voor uren lang reden we door theevelden en verschillende landschappen. Maar ik had me een beetje verkeken op de duur van de treinrit. Hij duurde namelijk ongeveer 6 uur ipv 4. Gelukkig werd ik deze keer vergezeld door Lute, een andere Nederlandse die ik in Ella had ontmoet. Dus heb ik me wel vermaakt. Eenmaal ik Kandy aangekomen gingen we opzoek naar een hostel en besloten we de tempel of the tooth te bezoeken. Kandy is (zoals iedereen al van te voren zei) een grote stad, niet al te bijzonder.

Ondertussen was ik al bijna 4 maanden onderweg en merkte ik dat ik niet zo veel zin had om van plaats naar plaats te reizen, constant nieuwe mensen te ontmoeten en alle culturele dingen te doen. Ook begin ik langzaamaan Nederland te missen. Dus besloot ik om niet verder het noorden van Sri lanka te bezoeken, maar om naar Arugam bay te gaan aan de oostkust. Een ander surfplaatsje, waar mensen zouden zijn die ik kende. Ik heb daar lekker gerelaxt, tot op mijn laatste dag. Het noodlot sloeg toen helaas toe: maagproblemen. Wonder boven wonder heb ik tijdens deze reis hier alleen in mijn eerste week last van gehad. Gelukkig viel het mee en kon ik de dag erna mijn bus pakken terug naar Weligama. Weligama was het stadje waar ik in het begin was geweest om te surfen en is op de weg naar Colombo, vanwaar ik uitvlieg. In de bus zittend met mijn muziekje in mijn oren en starend naar buiten zie ik gewoon twee olifanten in de verte! Ook zagen we meerdere buffels, hoe leuk is dat!

In Weligama aangekomen merkte ik meteen dat het nu echt laagseizoen is. De meeste surfshops zijn gesloten, er zijn bijna geen toeristen en het weer is ook compleet omgeslagen. Eerst was het superzonnig, warm weer en nu is er veel regen en draag ik in de avond zelfs mijn lange broek! Alsnog was het lekker om hier nog even een korte stop te maken van twee dagen. En na zoveel warm weer, is een beetje verkoeling ook niet zo erg.

Na 3,5 week in Sri lanka was het tijd om uit te vliegen naar India. Sri lanka is zeker een van mijn favoriete landen geworden. De natuur is overweldigend en de mensen zijn zo vriendelijk. Van te voren was ik bang dat ik me misschien niet op mijn gemak zou voelen, omdat ik bang was dat ik net als in India constant aangestaard zou worden. Maar niets was minder waar, er zijn welgeteld nul foto’s van me gemaakt en de mensen kijken me soms enkel nieuwsgierig aan. Ook is het land een stuk schoner India en merk je dat het rijker is. Daarnaast is het land goed bereisbaar, omdat het niet al te groot is. Als ik niet al een vliegticket had en mijn visa niet was afgelopen had ik er zeker nog wat extra tijd doorgebracht. Uiteindelijk is het goed dat dit niet het geval was, want op de dag dat ik uitvloog zijn er grote overstromingen plaatsgevonden. De zuidkust staat volledig onderwater, 150 mensen zijn overleden en vele nog vermist. Een erg rare en ook wel enge gedachte.

Kissesss fem