step by step

Drie dagen later, 60 kilometer verder en een aantal blaren rijker, kan ik vol trots zeggen dat ik het heb overleefd! We waren met een groep van 10 mensen met verschillende nationaliteiten. Toevallig had iedereen ongeveer dezelfde leeftijd en klikte het goed. Voor drie dagen liepen we tussen de geoogste velden, heuvels met verre uitzichten en kleine dorpjes. In deze dorpen leven de mensen van de Pa Oh tribe. Deze volkerengroep staan bekend om hun traditionele zwarte kleren met een (oranje) doek op hun hoofd. In een van de dorpjes sliepen we bij een van de families. Na 20 km lopen installeerden we ons eerst met een biertje (voor mij een cola vanwege de medicijnen) om van de zonsondergang te genieten. Vervolgens kregen we een heerlijk avondmaal voorgeschoteld en na nog wat gezelligheid lagen we allemaal om 9 uur in ons bedje.

Dag twee begon vroeg, mijn benen waren hersteld en ik had er zin in! Na een paar uur waren mijn benen echter al kapot en begonnen mijn voeten pijn te doen. Dus besloot ik om mijn schoenen (lees oude, kapotte vans) om te wisselen voor mijn 2 euro slippers. Ik was echter niet de eerste die deze switch maakte… De slippers verlichtte de pijn in mijn voeten, maar niet de zware benen en ik begon me af te vragen of een drie daagse trekking wel zo slim was. Gelukkig hadden we een stop bij een rivier waar we konden zwemmen, waarna mijn benen er weer tegenaan konden! We sliepen deze avond in een monestry (huis van de monniken). Ook een leuke ervaring om een klein beetje van het monniken leven mee te krijgen

Dag drie, ja wat zal ik zeggen. Het was zwaar, mijn benen waren moe en ik had moeite met het tempo. Ik liep constant als laatste…. En heb de bijnaam grandma gekregen. Gelukkig was ik niet de enige van de groep die het zwaar had. Uiteindelijk heb ik het gered, vooral met het vooruitzicht dat dit de laatste dag was en het aftellen van de uren die ik nog moest lopen. Het laatste uur liepen we door een rood stoffig landschap, wat me deed denken aan Mars. Het mooie aan de trekking was dat je constant van landschap wisselde, dat je door kleine dorpjes liep en zag hoe de lokale bevolking op de velden aan het werk waren. Ondanks dat het wat zwaar was, ben ik heel blij dat ik het heb gedaan!

De trekking eindigde met een toer over het Ingle lake. Met een boot gingen we naar een aantal verschillende winkels. Hier kregen we te zien hoe ze papieren paraplu’s maken, handgeweven sjaals worden gemaakt (waarvan ik er natuurlijk een heb gekocht) en hoe de lokale sigaren worden gerold.

Eenmaal in Inglelake werden de contactgegevens tussen de groepsleden uitgewisseld en ging iedereen naar zijn eigen hostel. Samen met Nina, Max en Inga had ik een hostelkamer geboekt. Daar aangekomen dachten we in eerste instantie dat er iets verkeerd was gegaan met de boeking. Het hostel zag er zo mooi uit (meer als een resort). Maar het klopte allemaal en we sliepen in luxe!

De volgende dag was een relaxdag. Met aan het eind van de dag een wijnproeverij met de gehele groep van de trekking. Dag 2 nam ik een welverdiende massage en heb ik een kookcursus gedaan (waarna ik zelf alles mocht opeten!!!). Nina, Inga en max verlieten vandaag het ingle lake gebied en ik bleef nog een dagje. Samen met twee mensen van de trekking ging ik de volgende dag naar Pha an(helemaal in het zuiden van Myanmar). Pha an heeft een heel bijzonder landschap; het is vlak, maar dan opeens zijn er een hele spitse bergen. Ook zijn er random allemaal palmbomen. Twee dagen reden we rond op scooters om meerdere grotten te bekijken. De grotten worden gezien als tempels en staan vol met boedha’s. Mijn maand in Myanmar is voorbij gevlogen. Het is een supermooi land, met veel verschillende landschappen. Maar de lokale bevolking is wat het land zo speciaal maakt. Iedereen lacht, is vriendelijk en de kinderen zwaaien allemaal. Je kan merken dat het toerisme begint te groeien, maar dat de lokale bevolking er nog niet gewend aan is.

Overland reisde ik naar Bangkok toe, om vanuit daar naar Indonesië te vliegen. In Bangkok ontmoette ik 2 mensen van de trekking die daar ook een stopover hadden. Met z’n drieën hadden we one crazy night in Bangkok om vervolgens allemaal weer onze eigen weg te gaan!


Greets from Indonesia